تا به اعجاز تــــــــو تکیه می کنم

تا به اعجاز تو تکیه می کنم

شکل آغوش تــــــــو می گیره تنم

اون کسی که پیش چشم یک جهان

به رسالت تــــــــو تن میده منم

تو هوایی که برای یک نفس

خودم و از تــــــــو جدا نمی کنم

تو برای من خودِ غرورمی

من غرورم و رها نمی کنم